Συνεργάτες

Ο Νίκος Ποταμιάνος είναι εντεταλμένος ερευνητής στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών του ΙΤΕ. Σπούδασε ιστορία στα τμήματα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Αθήνας και της Κρήτης. Συγγραφέας των μονογραφιών Οι Νοικοκυραίοι. Μαγαζάτορες και βιοτέχνες στην Αθήνα 1880-1925 και «Της αναιδείας θεάματα». Κοινωνική ιστορία της αποκριάς στην Αθήνα 1800-1940 (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 2015 και 2020). Επιστημονικός υπεύθυνος του ερευνητικού προγράμματος «Ηθική οικονομία. Ζητήματα ηθικής στον δημόσιο λόγο σχετικά με την αγορά και το κέρδος, Ελλάδα τέλος 19ου αιώνα – πρώτο μισό 20ού αιώνα».

Η Ελένη Κακλαμάνου σπούδασε φιλοσοφία στα πανεπιστήμια Κρήτης και Εδιμβούργου και απέκτησε το διδακτορικό της από το Trinity College, Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου με επόπτη τον John Dillon. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εμπίπτουν στην ιστορία της φιλοσοφίας (Πλάτων, Πλατωνισμός), αρχαίες πολιτικές θεωρίες και σύγχρονη πολιτική φιλοσοφία.

Αποφοίτησα από το τμήμα Κοινωνιολογίας Παντείου το 2012. Απέκτησα Μ.Δ.Ε. στην Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία το 2015, από το ΠΜΣ Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας Παντείου (Διπλωματική εργασία: «Το ¨σταυρικό πρόβλημα¨: ερμηνευτικές προσεγγίσεις, στρατηγικές και συγκρούσεις στο χώρο της ελληνικής Αριστεράς την δεκαετία του ’60 για την Ένωση Κέντρου Επιβλέποντες: Μιχάλης Λυμπεράτος – Προκόπης Παπαστράτης). Είμαι υποψήφιος διδάκτορας του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης & Ιστορίας Παντείου (επιβλέπουσα καθηγήτρια κ. Ειρήνη Λαγάνη) και εκπονώ την διδακτορική μου διατριβή υπό τον τίτλο: «Ιουλιανά 1965: Οι διεκδικήσεις και οι μορφές πάλης των δρώντων υποκειμένων, οι πολιτικές δυνάμεις και τα κέντρα εξουσίας της μετεμφυλιακής Ελλάδας». Συμμετέχω στην ερευνητική ομάδα «Ηθική οικονομία. Ζητήματα ηθικής στον δημόσιο λόγο σχετικά με την αγορά και το κέρδος, Ελλάδα τέλος 19ου αιώνα – πρώτο μισό 20ού αιώνα» που υλοποιείται στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας.

Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1972. Εργάστηκα για 18 έτη σε διάφορες τράπεζες. Είμαι απόφοιτος του μεταπτυχιακού προγράμματος νεότερης και σύγχρονης ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης με θέμα της διπλωματικής: «Η χρηματοδότηση μιας συμμοριόπληκτης βιομηχανίας μέσω του Σχεδίου Μάρσαλ, η περίπτωση των Εριοκλωστηρίων Πεννιέ- Αφοι Λαναρά ΑΕ», και υποψήφιος διδάκτορας του ίδιου τμήματος με θέμα της διατριβής: «Παγωμένες Πιστώσεις, η ξεχασμένη κληρονομιά των μεταπολεμικών χρηματοδοτήσεων». Έχω συμμετάσχει σε διάφορα ελληνικά και διεθνή ιστορικά συνέδρια. Τα ενδιαφέροντα μου εστιάζονται στην προπολεμική και μεταπολεμική εργατική και οικονομική ιστορία.

Ο Νίκος Αλέξης είναι υποψήφιος διδάκτορας ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Είναι αριστούχος απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας (2012) και του Τμήματος Κοινωνιολογίας (2017) του Πανεπιστημίου Κρήτης, αποφοιτώντας και στις δύο περιπτώσεις πρώτος μεταξύ των συμφοιτητών του. Ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στη Σύγχρονη Ελληνική και Ευρωπαϊκή Ιστορία στο ίδιο ίδρυμα, το 2019. Η διδακτορική του διατριβή εστιάζει στην τεχνολογική ανεργία και το ζήτημα της εκμηχάνισης, στην Ελλάδα της περιόδου 1900-1940. Κατά τη διάρκεια των μεταπτυχιακών του σπουδών έλαβε υποτροφίες από τον ΕΛΚΕ του Πανεπιστημίου Κρήτης, ενώ εργάστηκε στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών (ΙΤΕ), στο πλαίσιο του μεταδιδακτορικού ερευνητικού προγράμματος «Ηθική Οικονομία: Ζητήματα ηθικής στον δημόσιο λόγο σχετικά με την αγορά και το κέρδος, Ελλάδα τέλος 19ου αιώνα – πρώτο μισό 20ου αιώνα». Συνεχίζει να εργάζεται στο συγκεκριμένο πρόγραμμα ως υποψήφιος διδάκτορας.

Γεννήθηκε το 1990 και μεγάλωσε στην Αθήνα, όπου και άρχισε τις σπουδές του (τις οποίες δεν ολοκλήρωσε ποτέ) στο τμήμα Πολιτικών Έργων Υποδομής του πάλαι ποτέ ΤΕΙ Αθηνών. Μάλλον δεν ένιωθε πολύ άνετα με τίποτα από τα δύο και άφησε την πρωτεύουσα και τα εργοτάξια για τα Γιάννενα και το τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Τα τελευταία δύο χρόνια είναι μεταπτυχιακός φοιτητής Νεότερης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και ασχολείται με τον κοινωνικό και οικονομικό μετασχηματισμό που σηματοδότησε η δημιουργία και εξάπλωση του ελληνικού κράτους, τόσο στην Ήπειρο, όσο και στην δυτική Στερεά Ελλάδα.

Η Δάφνη Παπαδάκη έχει γεννηθεί στην Αθήνα. Ολοκλήρωσε τη πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο Β’ Αρσάκειο Σχολείο Ψυχικού. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών [ΕΚΠΑ]. Έχει λάβει Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στην Οικονομική Επιστήμη από το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του ΕΚΠΑ, και στην Οικονομική και Κοινωνική Ιστορία από το Georg-Augusta Universität της πόλης του Göttingen της Γερμανίας. Από τον Νοέμβριο του 2019 είναι υποψήφια διδάκτωρ στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του ΕΚΠΑ. Ο τίτλος της διατριβής είναι “Moral economies of foreign economic supervision and financial control in Greece: The German mission, 1897-1916”, και ερευνά την έννοια της «ηθικής οικονομίας» σε αρχειακά τεκμήρια που διατηρούνται στο Πολιτικό Αρχείο του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Εξωτερικών στην πόλη του Βερολίνο της Γερμανίας. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα σχετίζονται με την Οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική ιστορία του 19ου και 20ου αιώνα, την Ιστορία της οικονομικής εποπτείας, την Ιστορία των Ελληνογερμανικών σχέσεων, την Πολιτική και Ηθική οικονομία. Είναι παντρεμένη και μητέρα ενός παιδιού.

Βάλια Αρανίτου | Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης – Πανεπιστήμιο Κρήτης

Ο Διονύσης Δρόσος αποφοίτησε από το Οικονομικό Τμήμα της Νομικής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, 1979. Ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Université Paris VIII (Vincennes), 1982. Έλαβε το διδακτορικό του ως Ειδικός Μεταπτυχιακός Υπότροφος από το Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, το 1990 με τη θέση: Εργασία και κοινωνική συγκρότηση στην Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας. Από το1990 έως το 1993 δίδαξε ως συμβασιούχος Λέκτορας (ΠΔ 407) στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης. Το 1994 εκλέχτηκε Επίκουρος καθηγητής Ηθικής Φιλοσοφίας στο Τμήμα ΦΠΨ του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Το 2007 εξελίχθηκε στη βαθμίδα του Αναπληρωτή καθηγητή και το 2012 στη βαθμίδα του Καθηγητή στο ίδιο Τμήμα.

Από το Σεπτέμβριο του 2017 είναι Καθηγητής Ηθικής Φιλοσοφίας στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών του ΑΠΘ. Τα πεδία ερευνητικού ενδιαφέροντός του είναι: Ηθική και Πολιτική Φιλοσοφία, Φιλοσοφία του Διαφωτισμού, Σκωτικός Διαφωτισμός, Νεοφιλελευθερισμός, Ηθικά Θεμέλια της Πολιτικής Οικονομίας.

Έχει εκδώσει τα βιβλία:

Αγορά και Κράτος στον Adam Smith. Κριτική της Αναδρομικής Θεμελίωσης του Νεοφιλελευθερισμού. Εκδόσεις του Ιδρύματος Σάκη Καράγεωργα, Αθήνα, 1994. Αρετές και Συμφέροντα. Η βρετανική ηθική σκέψη στο κατώφλι της νεωτερικότητας. Εκδόσεις Σαββάλας- Ίδρυμα Σάκη Καράγεωργα, Αθήνα 2008 Άνταμ Σμιθ: Η Θεωρία των Ηθικών Συναισθημάτων (Μετάφραση, Εισαγωγή, Επιμέλεια). Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2011. Το ευγενές εμπόριο της συμπάθειας. Αστικός πολιτισμός και ηθική κοινότητα στο Σκωτικό Διαφωτισμό. Εκδόσεις Νήσος, 2016

Έχει δημοσιεύσεις στα περιοδικά:

Θέσεις, Αξιολογικά, History of Economic Ideas, Philosophy, Culture, and Traditions. A Journal of the World Union of Catholic Philosophical Societies, Adam Smith Review, Cosmos And Taxis. Studies in Emergent Order and Organization, Eighteenth- Century Scotland. The Newsletter of the Eighteenth- Century Scottish Studies Society, Journal of the History of Economic Thought. Από το 2012 έχει ιδρύσει και διευθύνει τη διεθνή εταιρεία The Mediterranean Society for Enlightenment Studies.

Η Δήμητρα Κόφτη είναι επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έχει πραγματοποιήσει διδακτορική και μεταδιδακτορική έρευνα στη Βουλγαρία, όπου μελέτησε μετασχηματισμούς της εργασίας, της παραγωγής και του χρόνου στο πλαίσιο του μετασοσιαλισμού και του ευέλικτου καπιταλισμού. Η πιο πρόσφατη έρευνά της εστιάζει στο χρέος στην Ελλάδα. Τα κύρια ενδιαφέροντά της περιλαμβάνουν την ανθρωπολογία της εργασίας, την ιστορική ανθρωπολογία και το εθνογραφικό φιλμ.

Η Λήδα Παπαστεφανάκη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπου και έκανε τις μεταπτυχιακές τις σπουδές και υποστήριξε την διδακτορική της διατριβή (2002). Σήμερα είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια οικονομικής και κοινωνικής ιστορίας στο Τμήμα Ιστορίας & Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και συνεργαζόμενη ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών/ΙΤΕ. Είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Οικονομικής Ιστορίας (μέλος του ΔΣ από το 2010), της Εταιρείας Μελέτης Νέου Ελληνισμού, ενώ συμμετέχει στο Δίκτυο Ιστορικών για την Ιστορία των Γυναικών και του Φύλου/ IFRWH, στο (ελληνικό) Δίκτυο για την Ιστορία της Εργασίας και του Εργατικού Κινήματος. Είναι μέλος της συντονιστικής επιτροπής του European Labour History Network (από το 2013) και συντονίστρια στις ομάδες εργασίας “Feminist Labour History” και “Labour in Mining” του ELHN.

Έχει δημοσιεύσει τις μονογραφίες Εργασία, τεχνολογία και φύλο στην ελληνική βιομηχανία. Η κλωστοϋφαντουργία του Πειραιά (1870-1940)(Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2009) και Η φλέβα της γης. Τα μεταλλεία της Ελλάδας, 19ος-20ός αιώνας(Αθήνα: Βιβλιόραμα, 2017).

Οι επιστημονικές δημοσιεύσεις της και τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν στην οικονομική και κοινωνική ιστορία της εκβιομηχάνισης και της εργασίας, την κοινωνική ιστορία της τεχνολογίας, την ιστορία της εργασιακής υγείας, την ιστορία των πόλεων, την ιστορία των γυναικών και του φύλου, την προφορική ιστορία, τη βιομηχανική αρχαιολογία, την ιστορία των Εβραίων, την ιστορία της Μεσογείου, τη δημόσια ιστορία.

https://www.ims.forth.gr/el/profile/view?id=13

http://sociology.soc.uoc.gr/?page_id=396

http://www.eie.gr/nhrf/institutes/inr/cvs/cv-chatziioannou-gr.pdf